काठमाडौं । भगवान कृष्ण र सुदामाको मित्रताको बारेमा धेरैलाई थाहा छ । आज पनि जब पनि सच्चा मित्रताको कुरा हुन्छ, मनमा सबैभन्दा पहिले कृष्ण र सुदामाको नाम आउँछ। आज हामी कृष्ण र सुदामाको कथा सुनाउन गइरहेका छौँ, जसमा दुई मुठ्ठी चामललाई पलपलमा धनमा परिणत गरिएको थियो । आउनुहोस् जानौं कृष्ण र सुदामाको कथाको बारेमा जसमा मित्रतालाई उच्च स्थानमा राखिएको छ ।
श्रीकृष्णका धेरै साथीहरू भए पनि सुदामा सबैभन्दा प्रिय थिए। कृष्ण र सुदामाले बाल्यकालमा एकअर्कालाई वाचा गरेका थिए कि यदि हामी मध्ये कुनै एक समस्यामा पर्यो भने अर्कोले सहयोग गर्नेछ। भगवान श्रीकृष्णले यो प्रतिज्ञा धेरै राम्रोसँग पूरा गरेका थिए। भगवान कृष्ण हुर्किएपछि द्वारकाका राजा भए र सुदामा निकै गरिब भए । सुदामाले आफ्नो परिवारलाई खुवाउन समेत नसक्ने गरिबीसँग संघर्ष गरिरहेका थिए । त्यसपछि उनकी पत्नी सुशीलाले उनलाई कृष्णको सहयोग लिन भनिन् । यसपछि सुदामा हिचकिचाउँदै कृष्णको ढोकामा पुगे ।
द्वारकाका द्वारपालहरूले सुदामाको गरिबीको मजाक उडाए र सोधे, तिमी यहाँ किन आएको ? तब सुदामाले भने कि कृष्ण मेरो साथी हो । द्वारपालहरूले यो कुरा पत्याएनन्, तर तिनीहरू गएर यो कुरा कृष्णलाई सुनाए। त्यसपछि कृष्ण आफै दौडेर ढोकामा आएर सुदामालाई अँगालो हाले । कृष्णले उनलाई साथमा दरबारमा लगेर सिंहासनमा बसाले । त्यसपछि कृष्णले सुदामाको खुट्टा आँसुले धोए। एक गरिबलाई सिंहासनमा बसेको देखेर उपस्थित सबै मानिसहरू छक्क परे, त्यसपछि कृष्णले सबैलाई सुदामा आफ्नो सबैभन्दा मिल्ने साथी बताए।
कृष्णले सुदामालाई दरबारमा आउनुको कारण सोध्दा सुदामाको आँखाबाट आँसु आयो । कृष्णले भन्नुभयो, बाल्यकालमा जस्तै मेरो भागको चामल आफ्नो पोथीमा ल्यायौ ? त्यसपछि कृष्णले आफ्नो पोतलीबाट दुई मुट्ठी भात खाए र सुदामालाई दुई संसारको सम्पत्ति दिए ।
